bir anda insanın içini acıtan sözler

en beteri; (bkz: seni sevmiyorum)

"ya konuşmamız lazım"

8 aylık sevgilim başkasıyla konuşuyordu benim uyuduğumu sanarak; "ben bu dövmeyi ölen sevgilim için yaptırdım." not: dövmeyi ilişkimiz varken yaptırdı.

"benden arkadasliktan ote bisey hicbi zaman bekleme"

siz hiç bir anlık sinirlede olsa evlatlıktan reddedildiniz mi?

siz hiç bir anlık sinirlede olsa evlatlıktan reddedildiniz mi?

"öldü" daha sonra haykırarak ağlamaya başlıyorsunuz falan, hayır hayır ölemez gibi cümleler kuruyorsunuz fakat nafile.

"seninle konuşmak istemiyorum"

köydeki halamın erken göçen kocasının mezarı başında dediği laf 'sen yatmayı sevmezsin ne uyursun hala' kötü olmuştum

bunların çoğu değil be. bireysel duygular beni üzmeyi bıraktı bayağıdır. çünkü bence "halep kuşatıldı" sözüne ve hiç bir şey yapamayışımıza üzülürken ve sonradan aldığımız "halep kuşatması kalktı muhalif güçler halep'i geri aldı" haberiyle havalara uçarken ancak müslümanız. ömer halisdemir'in evladının gururunu gördükçe içimiz burkulursa ancak türküz. zulüm gören ve zulümden kaçarken hayatını kaybeden insanlara oturup ağladıkça insanız.

"kaybettin"

"ben senin tanıdığın insan değilim artık."

"sana ölsem de dönmem artık."

senden nefret ediyorum

"kaybettik"

"sana zerre kadar güvenmiyorum, yaşlanınca bana oğlum bakacak"

vefat haberi. çok sevdiğiniz birisiyse fena acıtır.

"seni üzdüğüm için özür dilerim. allah benim belamı versin" demişti biri içim acımıştı kızamamıştım bile

ama evlisin...

"olmuyor"

neden ben değil de o?

ben seni cidden arkadaşım olarak görmüştüm

sen en güzel duyguların katilisin

ben uyuycam mesajından sonra whatsappta sabahlaması.

hani para lazımdır babana gider söylersin çıkartır 100 tl verir misal sen tam aha kaptım parayı derken " 50 lirasını annene ver " der ya oy dağlar

+ " keşke bana bu kadar değer vermeseydin" cibiliyetsiz orospu sana verdiğim değeri x'e vermedim lan ben yıllarca

dün gece dedemden yediğim laftır "sizi gördükçe mutlu olamıyorum artık" bi anda neye ugradigimi sasirtti

sana güvenmiyorum.

umutsuz vaka olarak hasta yatağında yatan en yakın arkadaşınızdan duyduğunuz "beraber geçirdiğimiz her dk için teşekkürler hakkını helal et kardeşim" sözüdür herhalde. o çaresizlik, o kabullenilmişlik, canından bi parçandan ailenden biri sayılan adama veda, yıllardır devam eden dostluğun sonunu getiren sözden daha içini acıtan söz olamaz herhalde

bazen bir replik yüzündendir.elveda rumeli'de alex'in zarife'ye mektubundaki gibi; "iki millet kadar uzağız...."

vatan sağolsun. . .

çaresiz insanların sözleri.. keşke kimse çaresiz kalmasa.

olsun ya zaten alışkınım ben.

"malesef bilimsel olarak bi çocuk sahibi olmanız imkansız x bey,çok üzgünüz."

benim babam annnem vs vefat etti evet cidden çok içimi acıtıyor o söylerken ki yutkunmaları gözümden yaş geldiği olmuştu

'senden beklemezdim' offf yazarken bile burukluk hissettim

"senin için yaptıklarımın karşılığını böyle mi veriyorsun?" edit: annem

''olmadı be abi.''

bencilsin

içimde sana karşı hiçbir his yok. tamamen boşluk

+ bitti mi yani ? buraya kadar mıydı? biz ayrıldık mı şimdi? sen artık benim değil misin yani? - (sessizlik) + konuşsana kızım cevap versene lan! susma bişey söyle lan konuşsana! - yoruldum. tükendim. olmuyor. gücüm kalmadı. böyle olsun istemezdim ama artık olması gereken bu. + bana bu günü yaşatıp da yarın özledim diye ararsan, gelirsen...(burda sözü kesilir erkeğin) - merak etme ne ararım ne sorarım ne gelirim. bitti. biz bittik. hoşçakal.

giderken geride kalan kişiye söylenilen her söz içini acıtır. aradan uzun zaman geçer hatırlarsın tekrar için acır